روزهای پسا اعلام نتایج آزمون کذا!

روزهای جالبی است؛  برخی از رفقا رتبه‌های تک رقمی و دو رقمی آورده‌اند و برخی مثل نگارنده این متن، اصلا مجاز به انتخاب رشته نشده‌اند. برای گروه اول خیلی خوشحالم و برای گروه دوم به جز خودم ناراحت! امیدوارم همگی موفق باشند و من از موفقیت دوستانم خیلی خوشحال میشوم.

خودم فعلا علاقه‌ای به ادامه تحصیل ندارم و هدف گذاری‌ام برای بازگشت به شهرستان خودمان و پیش گرفتن یک زندگی معمولی و ساده است.

در این مدت هفت ساله تحصیل در تهران خیلی رشد کردم و راه و رسم زندگی آموختم ولی این را هم به خوبی درک کردم که تهران جای خوبی برای زندگی نیست؛ چه از نظر آسایش، چه از نظر مادی و تنها مزیتش هیئت‌هایش هست :)

فعلا مشغول پایان‌نامه‌ام و میخوانم و می‌نویسم. انشاءالله هر چه سریعتر به اتمام نزدیکتر شود!

بازگشت به دانشگاه

سلام
بالاخره بعد از حدود شش ماه برگشتم به دانشگاه...

البته کلاسی ندارم که بخوام به خاطر حضوری شدن برگردم و به خاطر نگارش پایان‌نامه‌ی ارشد اومدم. حس و حال عجیبی دارم؛ از یه طرف خوشحالم که اومدم به فضایی که دوستش داشتم و دارم و از طرف دیگه از اینکه رفقای هم سن و سالم نیستند، ناراحتم. تقریبا میتونم بگم که 80 درصد بچه‌های حاضر در دانشگاه رو نمیشناسم. 

دیگه همینه و باید واقع‌بین باشیم؛ هر اومدنی یه رفتنی داره و آدمی همیشه تنهاست...

دعا کنید قله‌ی دوم یعنی پایان نامه رو به خوبی و خوشی فتح کنم و تا آخر ماه رمضون( به برکت همین ماه) تمومش کنم...

سالهای آخر زندگی دانشجویی!

هفت سال زندگی دانشجویی ( تا ارشد) به زودی به اتمام می‌رسه و دیگه باید به فکر دفاع و پایان‌نامه باشم. میتونم بگم که دوران دانشجویی‌ام دیگه تمومه...

هر چند دوست دارم دکتری هم بخونم و قطعا خواهم خوند ولی دوست ندارم دیگه اون دوران رو جزو ایام دانشجویی حساب کنم؛ چون با 24 سال سن دیگه دانشجو به حساب نمیام و واقعا لذتهایی که در دوران دانشجویی داشتم رو نخواهم داشت؛ چراکه زندگی برام خیلی جدی‌تر خواهد شد. از همین الان دغدغه‌هام بیشتر مادی شدن و این رو میدونم که در کنار توسل و توکل به خداوند، باید حرکتی هم از خودم نشون بدم تا خدا برکت به زندگیم بده. 

خدا رو شکر میکنم که دوران دانشجویی‌ام رو به خوبی گذروندم و واقعا این دوران خیلی به من خوش گذشت هرچند کشور در شرایط خوبی نبود و یک دولت بی لیاقت، اداره کشور رو به دست داشت. 

واقعا میتونم بگم: الحمد لله الرب العالمین و مطمئنم که خداوند در ادامه هم هوام رو خواهد داشت.