اینم یه سال جدید!
اما هنوز نوروز من نرسیده! میدونید چه نوروزی رو دوست دارم؟
اون نوروزی که دلم دیگه نگیره که ای بابا یه سال دیگه هم گذشت و کار خاصی نکردم. یه نوروزی که مطمئن باشم بعد از اون قراره یه حرکت خیلی بزرگ بزنم و کلی به خودم افتخار کنم. اصلا نوروز که تنهایی حال نمیده و باید یه همراه خوب و پایه کنارت داشته باشی.
نوروز من شاید چند سال دیگه محقق بشه ولی شاید هم عمرم کفاف نده و نوروزی که میخوام رو نبینم.
شاید بگید نویسنده خیلی اغراق میکنه یا خیلی خشک مقدسه ولی چه اشکال داره یه آدم، نوروزش روزی باشه که شهید میشه؟ دعا کنید نوروز من هم اینجوری رقم بخوره!