سلام
به تجربه دیدهام آدمی که مدت زیادی از بیکاریاش میگذرد، انگیزهی کمتری در زندگی نیز دارد. لااقل در خصوص خودم که اینگونه بود. سال گذشته در این مواقع و در بهبوهه انتخابات مجلس شورای اسلامی، کلی کار روی سرم ریخته بود. از یک طرف باید در کلاسهای دانشگاه حاضر میشدم و روزهایی که کلاس نداشتم از حدود ساعت 5 صبح تا ساعت 9 شب مشغول کار بودم. واقعا آن دوران را نمیخواهم فراموش کنم؛ چه پر انگیزه بودم. در آن زمان حتی بیشتر، دغدغهی مردم و مشکلات کشورم را داشتم. خلاصه اینکه پر مشغله بودن یک نعمت الهی است و نباید از آن ناراحت بود.
--» لعنت به کرونا که اینگونه بیکارمان کرد و باعث کم شدن انگیزه هامان شد.«--