ساده ایم یا زرنگ؟
دوشنبه, ۱۴ تیر ۱۴۰۰، ۰۷:۰۰ ب.ظ
واقعا ماهایی که مثل کف دست، بی آلایش هستیم و در مقابل دیگران کوتاه میاییم، بیش از حد ساده ایم؟
دیگران در مورد ما چه فکری میکنند؟
گاهی اوقات متوجه میشوم که توسط شخصی مورد سوء استفاده قرار گرفته ام (البته در حیطه ای کاملا شرعی) ولی باز هم اگر همان شخص به سراغم بیاید، باز کمکش میکنم و درخواستش را رد نمیکنم...
واقعا برایم سوال شده که خیلی ساده‌ام یا خیلی مهربانم؟ از این مهربانی زیاد چوب خورده‌ام ولی بگذار دیگران فکر کنند که زرنگ هستند و من را به راحتی گول زده‌اند...
اینجوری خیال خودم راحت‌تر هست...
سلام.هرچیزی اندازه و حدودی داره! بیش از اندازه باشه! خود اون شخص کمک کننده میشه ظالم!
مثل کسی که میخواد به گلدون آب بده! ولی اینقدر آب میرزه! که چند برابرش هدر میره!
البته بستگی داره،اون شخص درخواست کمک کننده! کی باشه،چند سال داشته باشه،وضعیتش چی باشه،
مثلا کسی رفته پول شراب یک نفر رو جور کرده باشه! از سر دلسوزی! اون شخص گناه کاره! یا یک نفری رفته با یک ادم بد کمک میکنه! تا باز دوباره قوی بشه! بره بلایی بدتر سر مردم بیاره!
یا شخصی تویه یک گناه غلط میخوره! و از گناه خودش هم کوتاه نمیاد! یکی بره بهش کمک کنه! از سر دلسوزی! تا نه تنها از کار خودش برنگرده! بلکه به این جمع بندی برسه! اینا با گناهان من موافقن! و ...
از قدیم گفتن! چسب زخم،باید دقیق بخوره به زخم! انسان انفاق میکنه! میده به فقیر که واقعا تحقیق کرده،که مستحقه!
انسان دوست داره،که نیاز به کمک داره! واقعا ادم دو دلی هنوز راهش رو درست انتخاب نکرده!(یعنی در راه انحرافی). کمک میکنه! اما اگر مطمعا شد،که دیگه راهش رو انتخاب کرده! و نسیحت قبول نمیکنه! .. باید کنارش گذاشت! درسته ارزش کارهمون شاید ظاهرا خراب شده! اما اون کارها اگر برای خدا بوده باشه! که از بین نمیره! خدا بهتره و قشنگ ترش رو بهش بر میگردونه! ضمن اینکه اون شخص هم دیر یا زود نتیجه کارش رو می ببینه.